De Duitse versie is eigenlijk geprezen om zijn eenvoud en prestaties bij het verminderen van stedelijke luchtverontreiniging. Niettemin heeft het ook de handschoen opgepakt, vooral in verband met oudere auto’s, waarvan er veel al reden voordat het badgesysteem werd ingevoerd. Eigenaren van deze vrachtwagens, met name die met een lage inkomensgeschiedenis, vonden het moeilijk om te voldoen aan de strenge uitlaatgasvereisten die nodig waren om een milieuvriendelijke Milieusticker Frankrijk kopen badge te krijgen. Dit heeft discussies gestimuleerd over het evenwicht tussen ecologische doelstellingen en sociale gelijkheid. Bovendien zijn de regels en richtlijnen met betrekking tot milieustickers aanzienlijk ingewikkelder geworden, omdat steeds meer steden in Duitsland LEZ’s hebben geïntroduceerd, waardoor het voor automobilisten moeilijker is geworden om bij te houden waar en wanneer ze mogen rijden. In Duitsland heeft de introductie van de milieusticker, of “Umweltplakette”, een belangrijke rol gespeeld bij de uitvoering van deze gebieden. Sinds 2008 moeten auto’s die met name Duitse steden met een hoge mate van luchtverontreiniging binnenkomen, een milieusticker tonen. Deze stickerlabels worden vrijgegeven op basis van de uitlaatgassengroep van de vrachtwagen, waarbij verschillende tinten staan voor verschillende mate van vervuiling. Auto’s die voldoen aan strenge uitlaatcriteria krijgen een milieuvriendelijke badge, die toegang geeft tot veel LEZ’s. Gele en rode badges worden verstrekt aan auto’s die voldoen aan de criteria voor verminderde uitstoot, waarbij rood het minst milieuvriendelijk is. Het doel achter deze getinte classificaties is om autobezitters aan te sporen om over te stappen op schonere vrachtwagens en ervoor te zorgen dat alleen degenen die voldoen aan de ecologische criteria op beveiligde locaties kunnen komen. Voor vrachtwagens die niet voldoen aan de criteria voor de laagste uitstoot, is de toegang tot deze gebieden volledig beperkt en krijgen wetsovertreders te maken met aanzienlijke straffen. Verminderde emissiezones (LEZ’s) in Europa zijn een cruciaal onderdeel geworden van initiatieven om luchtverontreiniging in steden te bestrijden en de levensstijl in steden te verbeteren. Zowel Duitsland als Frankrijk, twee van de grootste en belangrijkste landen in Europa, hebben deze gebieden in verschillende steden toegepast om de toegang van zeer vervuilende auto’s te beperken. De functie van stickerlabels in deze initiatieven is met name belangrijk geweest. Deze stickerlabels, “ecologische badges” genoemd, zijn in feite een cruciale functie geworden van stedelijke rolstoelen in beide landen, en fungeren als een duidelijk teken van de ecologische invloed van een auto. Dit artikel onderzoekt het idee van lage-emissiezones in Duitsland en Frankrijk, waarbij de nadruk ligt op de kenmerken van deze ecologische badges, hun belang en hoe ze de transportplannen in deze landen hebben gevormd. Frankrijk heeft, net als Duitsland, ook het principe van lage-emissiezones geaccepteerd als onderdeel van zijn initiatieven om de luchtkwaliteit in stedelijke gebieden te verbeteren. Het Franse systeem van ecologische badges, bekend als “Crit’Air”, hanteert een vergelijkbaar concept, maar maakt gebruik van een andere techniek om vrachtwagens te classificeren. Het Crit’Air-systeem, geïntroduceerd in 2017, categoriseert vrachtwagens in 6 verschillende groepen op basis van hun mate van luchtvervuiling. De goedkoopste classificatie, geclassificeerd als “Crit’Air 1”, is gereserveerd voor elektrische en hybride auto’s, terwijl de grootste classificatie, “Crit’Air 6”, is voor de meest vervuilende auto’s. Dit systeem, hoewel vergelijkbaar met de Duitse ecologische badges, heeft enkele opmerkelijke verschillen. Een essentieel verschil is dat het Franse systeem niet alleen rekening houdt met de typische uitlaatgassen van de auto, maar ook met de leeftijd, het type brandstof en verschillende andere aspecten. Het idee van lage-emissiezones werd voor het eerst in Duitsland gepresenteerd in het begin van de jaren 2000 als onderdeel van een uitgebreider Europees initiatief om de luchtverontreiniging in stedelijke gebieden te verminderen. Deze gebieden zijn ontwikkeld om de toegankelijkheid tot specifieke locaties van een stad of stedelijk gebied te beperken voor auto’s die bepaalde uitlaatcriteria overschrijden. Het concept is om het aantal sterk vervuilende auto’s in een van de meest bewoonde en verkeersintensieve locaties te beperken, waardoor de luchtkwaliteit wordt verbeterd en gevaarlijke uitstoot wordt verlaagd. Hoewel het principe niet specifiek is voor Duitsland of Frankrijk, zijn beide landen koplopers geweest in het toepassen van LEZ’s op een groter bereik, waardoor ze de leiding hebben over het argument van stedelijke verontreiniging en blijvende flexibiliteit.